Erken Kaybedenler

Merhabalar!
Benim müzik zevkim biraz eskilere dayanıyor. Sevdiğim çoğu grup, sanatçı ölü. Bu yüzden yeni bir albüm çıkmış/ bu sene ülkemize geliyorlar şu festivale gideyim diye bir tutkum olmuyor çoğu zaman. Neyse ki kitap zevkim yenilere çok daha açık. Özellikle ülkemizdeki yazarlara. Çok başarılı bulduğum ve okumaktan büyük zevk aldığım bir yazar Emrah Serbes.
İlk olarak Hikayem Paramparça'yı okumuştum. Normalde kitapların altını çizmekten nefret eden ben, yeminimi bozdum ve kitabın çoğu yerini işaretledim. Geri dönüp bakmak isteyeceğim o kadar güzel satırlar vardı ki.
Sonrasında Gezi Parkı ruhunu okurken birebir yaşatan Deliduman'ı büyük bir keyifle, bir çırpıda okumuştum.

Fuardan aldığım Erken Kaybedenler'i okumakta bu zamana kısmet oldu. İçinde beni oldukça etkileyen öyküler vardı. Her birinin anlatıcısı 11-15 yaş arası değişen erkek çocuklarından dinlediğim bu hikayeleri, zaman geçtikçe tekrar tekrar okuyacağım galiba.
Minik bir alıntı yazmak istiyorum kitaptan, bu zamana kadar hiç okumamış birkaç insanı teşvik ederim belki okumaya. Bir faydam dokunur belki.

"Çünkü büyüdükçe arzularım küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü, beklentilerim küçüldü.
Büyüdükçe öyle küçüldüm ki içimde taşıyacak birşey kalmadı. Büyümenin bir bedeli varsa işte bu, yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım ve dünyadan vazgeçtim."